Gitmemiz gerekiyordu uzun bir yola…
Ayrılık telaşı şimdiden düşmüştü otağımıza… Her yanımız ayrılık kokuyordu.
ve yola çıktık bir şafak vakti
Sırtımızda onca yük içimizdeki sancıyla her şeye rağmen varmak istiyorduk gidebildiğimiz yere kadar.
Yolda kim geri döner veya kim dönemez hesabı yapmadan genç-yaşlı demeden yola koyulduk.
Çetin bir yoldu girdiğimiz
Zor bir görevdi üstlendiğimiz
İşin ilginç tarafı ise suyun akıntısına karşı yüzüyoruz. Eğer insanlık için bir faydamız olacaksa değil suya karşı yüzmek gerekirse karadan da gideriz.
Kimimiz dere kenarlarına, kimimiz de ırmak kenarlarına akın etti. Geride bizleri kimler bekliyor veya ileride ne tür tehlikelerle karşılaşacağımızın hesabını yapmadan gördüğümüz en küçük su akıntısına kadar yol bulup yürümeye başladık.
ve bir mücadele başladı menzile doğru, Var gücümüzle Van Gölü’nden çıktık.
Gelecek nesillerin devamı için her birimiz bir tarafa dağıldı. Kimimiz yüzerek, kimimiz koşarak, kimimizde uçarak varmak istiyoruz hedefimize…
Tabi bu yol çetin, bu yol engebeli, bu yol görünmez ve görünür tuzaklarla dolu biliyoruz.
Doğanın dengesi için ve türümüzün yok olmaması için geçiyoruz bir bir tuzakları…
Susun derelerden geçtik, en yüksel yerlere bile zıpladık martılarla boğuştuk, kimimiz yaralandı kimiz de bu yolda can verdi.
Biz kutsal bildiğimiz bu yolculukta hiçbir zaman vazgeçmedik. Gece gündüz aklınıza gelen bütün engelleri aşmayı bildik ama nedense insanoğlu denen canavarı geçemedik.
Bu acımasızlığı, bu duyarsızlığı bile bile türümüzün devamı için durmadık yolumuza devam ettik. Nedense her seferinde geldik insanoğluna takıldık.
Tabi aralarında bizim için savaşanları unutmamak gerek. Verdikleri mücadele takdire şayan ama yetersiz!
Zalım kimi ağ atıyor üzerimize, çekince her tarafımızı yara bere içinde bırakıyor, kimi sopayla, kimi kovayla avlıyor bizi…
İçimizdeki yavrularımıza acımadan, çığlıklarımızı duymadan yakalıyorsunuz bizi ey insanoğlu…
Unutmayın bizlerde birer canız ve can taşıyoruz.
Bizi yemeyin demiyoruz ki
Ama şimdi değil…
şu bize verilen görevi tamamlamamıza izin verin nesillerimizin devamı için bırakın şu göçümüzü tamamlayalım.
Ondan sonra bizi yemek isteyen yesin. Tıka basa patlayana kadar yesin
Ama şimdi değil
Biz yok olursak, siz de yok olursunuz
Bize dokunma!
