Sevgili okurlarımız bu
sayıya kadar olan yazılarımda kadın hayattır dedim. Gerçekten de öyledir ama
gelin şimdi bir de hayatın erkek boyutuna bakalım. Her yıl bu ay içerisinde
babalar günü kutlanıyor. Babalık ağır bir görevdir çünkü tıpkı annelik gibi
babalık da kutsaldır.
Benim için babam
yaslanılacak bir dağdır, ufkuma hayata açan bir diyardır, canıma can katan
candır, evimizin direğidir, yüreğimizdir, arkamızda duran bir güçtür, sırtımızı
dayadığımız sapasağlam bir duvardır, kısacası babam insan gibi insandır.
Babanın görevi büyük
Elbette ki babanın çok
büyük görevleri vardır. Bir baba Cenab-ı Allah’ın emrettiği şekilde ve
efendimizin sünnetine göre bir hayat çerçevesinde evlatlarına sahip çıkması
gerekiyor.
Yaşarken kıymetlerini bilelim…
Babamız bize varlıkta,
yoklukta ve her konuda destek çıktı. Ailesini geçindiren kadınlarımız da var
ama baba da ailesine, eşine bakandır. Babamızın kıymetini yaşarken bilmeliyiz.
Vefatından sonra keşke babam sağ olsaydı deriz ama fayda etmez.
İçi doldurulamaz büyük bir boşluk
Babasız büyüyen bir
çocuğun yüreğinde koskoca bir boşluk vardır. Kız çocuklarının yanı sıra özellikle
de erkek çocuklar babasızlığın acısını yaşıyor. Yetim bir evlat için dev bir
boş alandır babasızlık.
Çocuğun
dünyasında baba
Hangi çocuk istemez ki babası
ile vakit geçirsin, gezsin, onunla oynasın, alışverişe çıksın. Dünyalar o
çocuğun oluyor. Çocuk için baba, her dakikası büyük bir servet olan bir
cevherdir. Allah kimseyi annesiz ve babası bırakmasın. İkisinin de yokluğu manevi
anlamda içi doldurulamaz büyük bir boşluktur.
Babalar gününüz kutlu
olsun…
BU ADAM BENİM BABAM
Bu adam benim
babam
Sekiz köşe kasketiyle
Omuzunda sakosuyla hey!
Cebinde yok parası
Bafra'dır cigarası
Yüreğindedir yarası
Altı çocuk büyütmüş
Bir işçi maaşıyla
Bu adam benim babam hey!
Ağlama benim babam
Ağlama naçar babam
Kara gün geçer babam hey!
Bir kapıyı kapayan
Gene açar babam
Ağlama benim babam hey!
Ağlama mazlum babam
Ağlama naçar babam
Kara gün geçer babam hey!
Bir kapıyı kapayan
Gene açar babam
Allah büyük babam hey!
Bu adam benim
babam
Derdi dağlardan büyük
Çaresiz (biçare) , beli bükük hey!
Bir gün olsun gülmemiş
Rahat nedir bilmemiş
Gözyaşını silmemiş
Bir lokma ekmek için
Kimseye eğilmemiş
Bu adam benim babam hey!
Benim babam mert adamdı
Mangal gibi yüreği
Yufka gibi kalbi vardı
Hayatım boyunca o'na özendim
Fedakardı
Bir dikili ağacı olmadı belki
Ama kendisi
Onuruyla yaşayan koskoca bir çınardı
Üstümdeki kol kanat
Sırtımı yasladığım dağ gibiydi
Ben babamın oğluyum
Tepeden tırnağa Anadolu'yum...
Fatih Kısaparmak